بیماریهای قلبی عروقی شایعترین علت مرگ و میر در اکثر کشورهای جهان می باشد. بیماری عروق کرونر با علامت کلینیکی آنژین صدری مهمترین و شایعترین بیماری قلبی بوده که لزوم بستری در بخش های قلب را ایجاب می نماید. با توجه به اینکه 20 درصد موارد بیماران مراجعه کننده به علت آنژین صدری یافته های آنژیوگرافی طبیعی دارند و اکثر آنان با حملات آنژین مکرر قلبی مراجعه و بستری می شوند، اغلب هیچ زمینه خطر قلبی نداشته و پیش آگهی بیماری در آنان بسیار خوب است. تعدادی از این بیماران بعنوان سندرم ایکس(x)  شناخته می شوند که با درمانهای طبی معمولی علائم آنان تا حدودی کنترل می شوند.در یک مطالعه تحلیلی آنژیوگرافی 700 بیمار مبتلا به آنژین صدری که بر اساس پرسشنامهRose  دچار ایسکمی قلبی بودند، بررسی گردید. سپس یافته های مطالعه جمع آوری گردید. نداشتن سابقه بیماری قبلی از جمله ضایعات دریچه ای و کاردیومیوپاتی و نیز فشار خون شریان ریوی از معیارهای ورود به مطالعه بود.قبل از آنژیوگرافی، تمام بیماران مورد انجام الکتروکاردیوگرافی، اکوکاردیوگرافی و تست ورزش قرار گرفته بودند.در این مطالعه از 700 بیمار آنژیوگرافی شده از مهر 78 تا بهمن 79 در مراکز پزشکی چمران و نور تعداد 139 بیمار آنژیوگرافی عروق کرونر طبیعی داشتند که از آن تعداد 24 بیمار به دلیل مشکلات دریچه ای و کاردیومیوپاتی از مطالعه حذف شدند و بقیه بیماران، یعنی 16.4 درصد از آنان با میانگین انحراف سنی 9.92 ±49.85 در مردان و 7.39± 51 در زنان مشخص شدند.در این مطالعه 55.6 درصد بیماران را زن و 44.4 درصد بیماران را مرد تشکیل می دادند. 71.4 درصد از زنان و 28.6 درصد از مردان شرح حال بستری یک یا چند نوبت در بخشCCU  را داشتند.31.3 درصد تغییرات الکتروکاردیوگرافی بصورت ایسکمی از نوع پائین افتادن قطعهST  و موج منفیT  و نیز 11.3 درصد بصورت بلوک های شاخه ای و هیپرتروفی بطن چپ بود.از 36.5 درصد بیمارانی که تست ورزش مثبت داشتند تعداد 71.4 درصد آنها را زنان تشکیل می دادند.در این مطالعه 16.4 درصد بیماران با درد آنژین صدری و آنژیوگرافی طبیعی کرونر مشخص شدند که میانگین سنی آنان با سایر مطالعات هم خوانی دارد. تست ورزش در 71.4 درصد بیماران زن و 28.6 درصد از بیماران مرد بصورت تغییرات الکتروکاردیوگرافی مبنی بر وجود ایسکمی مشاهده گردید. بستری شدن در بخش های مراقبت های ویژه قلب(CCU)  در 86.2 درصد بیماران بوده که آن نیز با سایر مطالعات هم خوانی دارد.

مقدمه: انفارکتوس بطن راست (RVMI) با افزایش عوارض و مرگ و میر در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد تحتانی در ارتباط است. اگر چهالکتروکاردیوگرافی( ECG) مفیدترین، ساده ترین، و عینی ترین ابزار تشخیصی انفارکتوس حاد است، هیچ معیار خوبی در نوار قلب استاندارد 12 لیدی تعریف نشده که منجر به شناسایی صحیح RVMI در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد تحتانی شود. هدف از این مطالعه بررسی ارزش تشخیصیECG استاندارد برای تعیین RVMI در بیماران مبتلا به انفارکتوس تحتانی قلب است.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال های 1385-1386 در بیمارستان قائم مشهد و و لی عصر بیرجند انجام شده است. 167 نفر، بیمار با انفارکتوس حاد تحتانی، در این مطالعه وارد شدند. تشخیص انفارکتوس حاد تحتانی میوکارد بر اساس شرح حال و افزایش (STE≥1 mm) ST حداقل در دو لید از 3 لید II،III  و avF استوار بود .RVMI توسط  STE≥1 mmدر V4R (استاندارد تشخیصی RVMI در این مطالعه) در 12 ساعت اول بعد از شروع علایم مشخص شد و بر این اساس بیماران به دو گروه تقسیم شدند (با انفارکتوس بطن راست و بدون انفارکتوس بطن راست). تغییرات قطعه ST در کلیه لیدها بین دو گروه مقایسه شد. پس از کد بندی داده ها و ورود به کامپیوتر، نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. p کمتر از 0.05 به عنوان سطح معنی داری محسوب شد.نتایج: با توجه به لید V4R90 بیمار RVMI  (%51.1) داشتند. پایین افتادگی قطعه ST بیش از 1 میلیمتردر لیدهای لترال، پایین افتادگی قطعه ST بیش از 2 میلیمتردر لیدهای I+aVL، بالا رفتن قطعه ST در لیدV1 نسبت به V2 و بزرگتر بودن STE در لید III به نسبت لید II (III>II) در بین دو گروه اختلاف معنی دار وجود داشت. به ترتیب حساسیت و ویژگی در لیدهای I: 86% و 72%، aVL: 96% و 26%، I+aVL: 84% و 71%، STE III>II: 82% و 74% بود.نتیجه گیری: در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد تحتانی با استفاده از الکتروکاردیوگرافی 12 لیدی استاندارد، پایین افتادگی قطعه ST بیش از 1میلیمتردر لید DI، پایین افتادگی قطعه  ST بیش از 2 میلیمتردر لیدهای I+aVL وSTE III>II می تواند برای شناسایی حضور RVMI مفید باشد.

زمینه: بر اساس برخی منابع  تداوم  تغییرات الکترو کاردیوگرافی  به مدت بیش از 12 ساعت بعد ازکنترل درد می تواند نشانة سکته قلبی بدون موج Q  باشد. هدف: مطالعه  به منظور ارزیابی میانگین مدت زمان تداوم  تغییرات  ایجاد شده در الکتروکاردیوگرافی بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی در سال1380 انجام شد. افراد مورد مطالعه 34 نفر بودند که از میان بیمارانی که با تشخیص آنژین ناپایدار در بخش سی‎سی‎یو بیمارستان نور اصفهان بستری شده بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. معیار انتخاب بیماران تغییرات جدید قطعهST و موج T در الکتروکاردیوگرافی و رد شدن سکته قلبی حاد توسط آزمایش‎های آنزیمی نظیرCPK-MB ,LDH  وTotal CPK  بود. افراد دارای سندرم ولف پارکینسون وایت، بیماری های غدد بزاقی، مصرف داروهای ضد آریتمی و ضدآنژینی، بلوک شاخه ای چپ، مصرف دیژیتال و اعمال جراحی اخیر (که همگی ممکن است باعث تغییرات موج T و قطعهST شوند) از مطالعه خارج شدند. بیماران پس از ترخیص تا 3 ماه بعد پیگیری شدند. یافته ها: میانگین مدت زمان تغییرات الکتروکاردیوگرافی در این بیماران 28.65±7 روز بود. میانگین تداوم تغییرات قطعهST  14.7±24 روز و میانگین تداوم تغییرات موج T، 30.1±38 روز بود. حداقل تداوم تغییرات الکتروکاردیوگرافی در بیماران 1روز و حداکثر آن 90 روز بود. 8 بیمار آنژیوگرافی شدند که 7 نفر از آنها آنژیوگرافی غیر طبیعی داشتند. آزمون آماری همبستگی  رابطه معنی داری بین زمان باقی‎ماندن تغییرات الکتروکاردیوگرافی و شدت گرفتاری عروق کرونر و همچنین میزان بروز عوارض بعدی  نشان نداد. نتیجه گیری: باقی‎ماندن تغییرات در الکتروکاردیوگرافی ممکن است در مراجعه‎های بعدی بیماران موجب اشتباه‎های تشخیصی شود. لذا دراین گونه موارد باید به علائم بالینی توجه بیش‎تری نشان داد و از سایر روش های تشخیصی پیرابالینی کمک گرفت.  

اگر چه تست ورزش قدرت زیادی در تشخیص بیماری کرونر دارد ولی ارزش تست ورزش در تعیین شدت و وسعت بیماری کرونر مورد تحقیق و بررسی است ولی تاکنون نتیجه روشنی در بر نداشته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شدت پائین آمدن قطعهST  در تست ورزش و کارآیی بطن چپ. تعداد شریان گرفتار و شدت گرفتاری عروق کرونر میباشد. بررسی فوق یک مطالعه آینده نگر، مقطعی، مورد شاهد که در سال 1378 در بیمارستان شهید چمران اصفهان بر روی 103 بیمار با در نظر گرفتن شرایط خاص ورود و خروج بیماران انجام گردید. معیارهای ورود به مطالعه عبارت از بیماران با آنژین پایدار قفسه سینه که تست ورزش غیرطبیعی داشتند و نامزد آنژیوگرافی عروق کرونر بوده یا افرادیکه آنژیوگرافی کرونر آنها غیرطبیعی بود و نامزد انجام تست ورزش گردیدند. معیارهای خروج از مطالعه عبارت از عدم وجود شواهدی ار آنژین ناپایدار قفسه سینه و یا سابقه انفارکتوس میوکارد و یا دیگر بیماریهای قلبی بود.پائین آمدن قطعهST  در اشتقاقهایV4  تا V6 در تست ورزش با بیماری هر سه شریان کرونر ارتباط خوبی داشت ولی بین شدت و زمان بروز پائین آمدن قطعه ST در تست ورزش با گرفتاری سه شریان کرونر ارتباطی وجود نداشت. پائین آمدن قطعه ST در تست ورزش در اشتقاقهای تحتانی نشان دهنده گرفتاری یک شریان قلب بود ولی با شریان خاصی ارتباط نداشت. بین پائین آمدن قطعه ST در تست ورزش و اختلال در عملکرد بطن چپ ارتباطی دیده نشد. با توجه به شیوع کم بالا رفتن قطعه ST در تست ورزش یافته ارزشمند آماری مشاهده نگردید.

سابقه و هدف: بر اساس مطالعات انجام شده، همزمان نمودن عملکرد بطن ها از طریق ضربان ساز دوبطنی باعث بهبود کلینیکی در بیماران مبتلا به نارسایی متوسط تا شدید قلبی می شود. با توجه به این که استفاده از این روش در کشور ما ایران نیز رو به افزایش است، انجام تحقیقی در این زمینه لازم به نظر می رسد.مواد و رو شها: این مطالعه یک بررسی مداخله ای است که 65 بیمار با نارسایی قلبی متوسط تا شدید مورد بررسی قرار گرفتند. همه بیماران مورد مطالعه دارای VІ یا New York Heart Association (NYHA) CLASS ІІІ بودند که علی رغم درمان مطلوب دارویی (مهار کننده مبدل آنزیمی آنژیوتانسینІІ ، بلوکرگیرنده آنژیوتانسین، دیورتیک، بتابلاکر، دیگوکسین) درهمان وضعیت باقی مانده بودند. همچنین همگی بیماران دارای EF £ 35% وQRS ³ 0.12  نیز بودند. همه بیماران قبل و سه ماه بعد از کارگذاری پیس میکر از نظر  (NYHA) Function classو اکوکاردیوگرافی به روش (TDI) Tissue Doppler Imaging و الکتروکاردیوگرافی 12 لید مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی در این مطالعه، 10.28±60.32 سال بود. میانگین تغییرات پهنای QRS،  -0.05ms±0.02 (0.14 ms±0.01 vs. 0.09 ms±0.01، P=0.000)بود. میانگین تغییرات EF 7/41 ، 6.83±7.41 + درصد (27.93±8.46 درصد 21.9±7.05 vs. درصد، P=0.000) بود. وضعیت عملکردی بیماران بر اساس Class NYHA (3.14±0.34 vs. 2.28±0.52، P=0.000) بهتر شده بود.نتیجه گیری: این تغییرات نشان از سود بردن بیماران نارسایی قلب متوسط تا شدید از ضربان ساز دو بطنی است.

مقدمه: مطالعات متعدد نشان داده اند که افزایش سطح هموسیستئین با افزایش خطر بیماری عروق کرونر (CHD) همراه است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه هیپرهموسیستئینمی و بیماری عروق کرونر (CHD) در ساکنان مناطق شهری ایران انجام گرفت.روش ها: این مطالعه به روش مقطعی روی 358 نفر (129 مرد و 229 زن) در منطقه 17 تهران انجام گرفت. از افراد به ظاهر سالم که در محدوده سنی 46-25 سال قرار داشتند (میانگین سنی 43.4±11.3 سال) الکتروکاردیوگرام 12 (ECG) اشتقاقی در حالت استراحت گرفته و بر اساس کد مینه سوتا مورد تحلیل قرار گرفت. همچنین از پرسشنامهRose  برای تعیین ابتلا به بیماری عروق کرونر (CHD) استفاده و عوامل خطرزای CHD (شامل سطح هموسیستئین سرم) در افراد ایسکمیک و غیر ایسکمیک بررسی و نتایج بین گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: شیوع هیپرهموسیستئینمی در جمعیت مورد بررسی %53.4 بود. میانگین سطح هموسیستئین پلاسما در مردان به طور معنی داری بالاتر از زنان بود (P=0.001). اما تفاوت معنی داری بین سطوح سرمی ویتامین B12، هموسیستئین و فولات بین افراد ایسکمیک و غیر ایسکمیک دیده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه در جمعیت به ظاهر سالم جامعه (بدون بیماری شناخته شده قلبی)، بالا بودن میزان هموسیستئین تام عامل خطرزای مستقل CHD نمی باشد.

سابقه و هدف: با توجه به عوارض شدید قلبی عروقی، میزان بالای مرگ و میر و تغییر وضعیت سریع بیماران به دنبال مسمومیت با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای پیشگویی شدت مسمومیت از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین مطالعه ای برای بررسی ارتباط نمره آپاچی دو در مسمومان با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای با توجه به تغییرات الکترو کاردیوگرام و پیش آگهی صورت گرفت.مواد و روش ها: مطالعه به صورت آینده نگر توصیفی تحلیلی بر روی 84 مسموم با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای بستری در بخش مسمومان بیمارستان نور انجام شد. از بیماران الکترو کاردیوگرافی و آزمایش های لازم به عمل آمد. نمره آپاچی دو بر اساس فرم برای هر بیمار تعیین گردید. سپس نمره آپاچی و ارتباط آن با تغییرات الکتروکاردیوگرام و پیش آگهی بررسی شد. از تست های تی- استودنت و کای اسکوار برای تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: میانگین نمره آپاچی در بیماران با الکتروکاردیوگرافی مختل و نرمال به ترتیب 5.93±3.15 و 1.76±1.48 است که این اختلاف معنی دار بود. همچنین اختلاف معنی داری بین میانگین نمره آپاچی در بیماران با پیش آگهی خوب و پیش آگهی بد وجود داشت.نتیجه گیری: سیستم نمره گذاری آپاچی دو می تواند در پیشگویی تغییرات الکتروکاردیوگرافی و پیش آگهی مسمومان با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مفید باشد.

هدف از تحقیق حاضر تاثیر سه شیوه تمرینی بر بیان ژن TGFB1 و VASH-1 در بافت بطن چپ رت های ویستار بود. مواد و روشها: 40 سر موش ویستار8 هفته ای با میانگین وزن33+237 گرم در محیطی کنترل شده نگهداری و به صورت تصادفی در5 گروه 8 تایی قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه با شدت مشخص بود. تمرینات هوازی شامل 47 دقیقه دویدن با شدت متوسط VO2MAX 65 % بر روی تردمیل بود. تمرین HITشامل دویدن با سرعت 2 متر در دقیقه با شیب فزاینده بر روی نوار گردان و تمرینات HIIT شامل 4 وهله تناوبی شدید با شدت 90تا 100درصد VO2MAX و چهار وهله تناوبی کم شدت 50 تا 60 درصد VO2MAX انجام شد. گروه کنترل پایه در هفته اول و پس از استقرار تحت جراحی و بافت برداری قرار گرفت گروه های دیگر پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح و سپس بافت قلب آن مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات برون گروهی توسط آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری0/05 ≥ P مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 1-نتایج نشان می دهد 8 هفته تمرین MIT (001/0 ≥ P)، HIT (001/0≥ P)، HIIT(001/0≥ P) باعث افزایش معنادار بیان TGF-β1در بطن چپ موش های نرویستا ر شد 2-نتایج تحقیق حاضر کاهش معنی دار بیان ژن VASH-1 بین 5 گروه پژوهش نشان می دهد(د(0001/0 (P<. نتیجه گیری: بنظرمیرسد تمرین منظم پتانسیل اثر گذاری در افزایش هایپرتروفی قلب با افزایش TGF-β1 کاهش VASH-1 در رت های نزاد دارد

کلسیم یکی از عناصر اصلی بدن است. کاهش کلسیم خون در گاو به دنبال بروز تب شیر یا گرسنگی و بی اشتهایی به مدت طولانی مشاهده می شود و بدین جهت داروهای حاوی کلسیم به فراوانی در درمان گاوهای زمینگیر یا بی اشتها تجویز می گردد. از طرف دیگر افزایش عیار سرمی کلسیم بیش از حد طبیعی آن و بویژه افزایش ناگهانی برای قلب سمی است. تغییرات عیار کلسیم خون موجب دیس ریتمهای قلبی می گردد. تعداد 10 راس گاو نژاد هلشتاین در محدوده سنی بین 4-7 سال تحت مطالعه قرار گرفتند. دمای بدن، تعداد ضربان قلب و الکتروکاردیوگرام ثبت شده و سپس از محلولهای کلسیم تجارتی به میزان 100-500 میلی لیتر تزریق گردید. آنگاه مجددا دمای بدن، ضربان قلب و الکتروکاردیوگرام ثبت شد. الکتروکاردیوگرام در اشتقاق قاعدای - راسی اخذ شد. همچنین مقادیر کلسیم سرم با روش اسپکتروفتومتری تعیین شد. در این مطالعه پس از تزریق کلسیم، تغییر در دامنه موج T و QRS، طولانی شدن R-R، کوتاه شدن فاصله QT، بلوک درجه یک AV و ضربان زودرس بطنی مشاهده گردید.

هدف پژوهش حاضر، یک مرور مفهومی از ضربه (تروما)، چگونگی تمایز آن با مفاهیم مشابه و پیامدهای آسیبی آن از ابعاد زیستی - روانی و اجتماعی است. از آن جا که اختلال استرس پس ضربه ای (PTSD) به عنوان اصلی ترین اختلال در مبانی ادبیاتی ضربه مورد مطالعه قرار می گیرد، در این تحقیق نظریه ها و عوامل موثر در بروز این اختلال مورد توجه قرار گرفته و سرانجام مشکلات روش شناختی مطالعات PTSD مورد بحث قرار گرفته است.